Belevenissen
In Tanzania

Veel maasai-ervaringen worden georganiseerd vanuit mijn geboortedorp Endulen bij de Ngorongoro-krater. Het is zeker de moeite waard om kennis te maken met deze hedendaagse Maasai gemeenschap. In de omliggende boma's l leer je veel over oude tradities.en ceremonies

Afhankelijk van het aanbod kun je deze Maasai-rituelen of ceremonies meemaken. (zie onderstaande foto's van klantbezoeken bij een ritueel en een geboortefeest. )

Een dorpstour in Endulen langs de school :luister naar het verhaal van jonge Maasai-meisjes die ontsnapten aan een vroeg huwelijk en naar schoolhouden gaan. Als je wilt kun je een paar dagen vrijwilligerswerk doen op een Maasaischool of weeshuis.

In onze cultuur kan een meisje op 15-jarige leeftijd trouwen. Huwelijken worden geregeld door de oudsten. Een huwelijk  wordt uitgevoerd na initiatie van de jongen en het meisje en  tijdens de huwelijksceremonie wordt een groot schaap of een stier van de familie bruidegom geslacht. De volgende dag schenkt iedereen de familie van de bruidegom hun een koe, schapen of geiten. Voor de meeste oudere mannen is polygamie het ideaal om te bereiken.

Lokaal eten

• Heb je je ooit afgevraagd wat mensen eten in Tanzania? Dan ben je hier aan het juiste adres! De Tanzaniaanse keuken wordt gekenmerkt door tropische smaken en geuren . Helaas bestaat er een misvatting dat Oost-Afrikaans eten smakeloos is en dat het regionale dieet doorgaans slecht is - dit is gewoon niet waar!  
• De Tanzaniaanse keuken is zowel uniek als ongelooflijk gevarieerd, met een sterke Indiase invloed die in veel van de gerechten herkenbaar is. 
• Langs de kust en in de hele Zanzibar-archipel is gekruid voedsel gebruikelijk, waarbij kokos het belangrijkste ingrediënt is.
• Regio's van het vasteland van Tanzania hebben ook hun eigen unieke lokale gerechten. Enkele typische gerechten van het vasteland van Tanzania zijn: wali (rijst), ugali (maïspap), chapatti (een soort tortilla), nyama choma (gegrild vlees), mshikaki (gemarineerd rundvlees), samaki (vis), pilau briyani en ndizi-nyama (bakbananen met vlees).

Groenten & Fruit 

• Veelgebruikte groenten in Tanzania zijn: bamia (okra), mchicha (een soort spinazie), njegere (groene erwten), maharage (bonen) en kisamvu (cassavebladeren). 
• Tanzania produceert maar liefst 17 verschillende soorten bananen, die worden gebruikt voor soepen, stoofschotels en frites. 
• Vers fruit is het hele jaar door te vinden in Tanzania

  VEGETARIAN DISHES

  Een groot deel van de Tanzaniaanse keuken is vegetarisch of zelfs veganistisch. Degenen die zich onthouden van vleesproducten, kunnen tijdens hun reizen in Tanzania veel gezonde en stevige maaltijden vinden.

  Mboga Majani: 

  Mboga Majani verwijst naar elke 'groente' en is een populair bijgerecht in het hele land. Spinazie, boerenkool, boerenkool, waterkers en meer worden gebruikt als groente voor een eenvoudige, maar gezonde kant. Ugali en greens zorgen voor een licht, eenvoudig diner, of voeg greens toe aan een ander hoofdgerecht om er een goed afgeronde maaltijd van te maken.

  Bonen en rijst 

  • Waarschijnlijk de meest populaire combinatie over de hele wereld, de Tanzaniaanse versie van bonen en rijst kookt bonen typisch in kokosmelk voor een heerlijke, romige (en veganistische!) saus. Bonen variëren van rode bonen, kidneybonen, soja of black-eyed peas, afhankelijk van wat populair is in de regio.
  • Als je de rijst niet wilt, probeer deze dan door chapati te vervangen en geniet van je bonen met knapperig plat brood.

  Fruit salad: 

  • Als je op zoek bent naar een gezonde snack, probeer dan eens een fruitsalade! Verse papaja, banaan, ananas en meer worden met elkaar gemengd voor een verfrissende traktatie. Maar naast de typische tropische fruitsalade, bevat de Tanzaniaanse versie meestal wortelen en komkommers. Wees niet verbaasd als je een van beide in je fruitschaal ziet zitten, ze voegen allebei een extra laagje toe of zoet en knapperig en geven je fruitsalade een unieke Tanzaniaanse draai. 

Maasai geloven in traditionele kruidengeneeskunde, waaronder planten, wortels van bepaalde bomen, en bladeren. Ze behandelen hiermee verschillende ziekten , waaronder buikpijn, artritis, malaria, obesitas ,en meer . Een patiënt die naar een genezer komt mag niet alle details van zijn probleem vertellen. Pas na enige tijd - misschien zelfs een nachtrust - komt de genezer terug naar de patiënt met een behandelplan. De traditionele genezer zal stenen opwarmen om in de pot te plaatsen met de kruiden. De patiënt legt een deken over het hoofd en inhaleert de stoom van de kruiden als behandeling. Dit proces kan enkele dagen duren. Afhankelijk van het probleem kan men zelfs tijdelijk naar de woning van de genezer verhuizen. Soms beschermen ze ook tegen familievloeken. Traditionele genezers worden erg gerespecteerd binnen de gemeenschap. Kom en maak de werkwijze van een een traditionele genezer van dichtbij mee ! 

The International Bagamoyo Arts Festival is het grootste en belangrijkste culturele festival op het vasteland van Tanzania. Het vindt jaarlijks plaats in de herfst en is een kleurrijke mix van muziek, theater, dans, acrobatiek, discussies en tentoonstellingen. Aan elk festival nemen enkele tientallen culturele groepen uit alle delen van Tanzania deel. Er zijn ook groepen uit andere zwarte Afrikaanse landen en af en toe gastgroepen uit Europa.

Sauti za Busara music festival in ZanzibarSounds of Wisdom is een pan-Afrikaans muziekfestival dat elk jaar in februari in Stone Town, Zanzibar wordt gehouden en dat duizenden muziekliefhebbers van heinde en verre aantrekt.

Een dag rijden naar Lake Eyasi. Het thuis voor de Hadzabe-bosjesmannen. Lake Eyasi is een van de weinige overgebleven plekken in Afrika waar het leven van de stammen nog relatief onaangetast is door de moderne ontwikkeling van de regio. De mensen van Hadzabe noemen het Eyasi-meer al meer dan 10.000 jaar hun thuis en hebben hun levensstijl behouden .Nog steeds zijn het jagers en verzamelaars.Ze een van de laatste bastions van het oer oude Afrikaanse stamleven. Een bezoek aan de Hadzabe-landen biedt een unieke en onvergetelijke blik in een oude cultuur. Dit is de enige plek om Bosjesmannen te vinden, een tsarenfamilie uit de Sahara die naar Zuid-Afrika verhuisde. Enkele bleven in Tanzania om te jagen en te verzamelen en wonen nu aan het Eyasi-meer

Dar es Salaam

Blijf een paar dagen in Dar s Salaam. We regelen een hotel of zelfs een door ons goedgekeurde Airbnb. We hebben onze eigen chauffeurs die u door de stad en naar de stranden zullen rijden. 

De stad is geliefd bij reizigers vanwege de ligging aan zee en de eclectische sfeer dankzij de mix van Afrikaanse, Arabische en Indiase culturen

Tips voor ren bezoek

National Museum

Kiyukoni vis markt

Maasai rituelen en ceremonies

Er zijn veel ceremonies in de Maasai-gemeenschap, waaronder Enkipaata (ceremonie voor senioren), Emuratta (besnijdenis), Enkiama (huwelijk), Eunoto (ceremonie voor het scheren van krijgers), Eokoto e-kule (ceremonie voor het drinken van melk), Enkang oo-nkiri (vlees -eetceremonie), Olngesherr (ceremonie voor junioren), enz. Er zijn ook ceremonies voor minderjarige jongens en meisjes, waaronder Eudoto/Enkigerunoto oo-inkiyiaa (oorlel) en Ilkipirat (beenvuursporen). Traditioneel moeten jongens deze initiaties voor minderjarigen ondergaan voordat ze worden besneden. Veel van deze initiaties hebben echter betrekking op mannen, terwijl de initiaties van vrouwen zich richten op het huwelijk. Mannen zullen leeftijdsgroepen vormen om zo naar volwassenheid te groeien. Een leeftijdsgroep is een groep mannelijke Maasai die een alliantie vormt binnen de gemeenschap. Met eigen ceremonies en rituelen. .

Vrouwen behoren niet tot een leeftijdsgroep, maar horen bij de groep an hun echtgenoten. Ceremonies zijn een uitdrukking van Maasai-cultuur en zelfbeschikking. Elke ceremonie is een nieuw leven. Het zijn overgangsrituelen, en elk Maasai-kind staat te popelen om deze vitale levensfasen te doorlopen. Kom en je zult een van deze rituelen leren en ervaren....

Enkipaata

De eerste initiatie van de jongen is Enkipaata (pre-besnijdenisceremonie), en wordt georganiseerd door vaders van de nieuwe leeftijdsgroep. Enkipaata kan alleen gebeuren als de senior krijgers zijn gesetteld. Meer over senior krijgers wordt later op deze pagina besproken.

Een delegatie van jongens, in de leeftijd van 14 tot 16 jaar, zal ongeveer vier maanden door het land van hun maasai gemeenschap reizen om de vorming van hun nieuwe leeftijdsgroep aan te kondigen. De jongens worden vergezeld door een groep ouderen die de leiding heeft over de vorming van een nieuwe leeftijdsgroep.

Voor de initiërende jongens wordt een verzameling van 30-40 huizen gebouwd. De huizen bevinden zich in één grote kraal die door de Oloiboni (profeet) is gekozen. Hier worden alle jongens uit de hele regio verenigd en geïnitieerd. Voorafgaand aan de ceremonie moet de Olopolosi olkiteng, hoofd van de jongens, worden gekozen. Olopolosi olkiteng is een positie die door niemand wordt gewenst omdat deze als ongelukkig wordt beschouwd. De nieuwe chef moet alle zonden van zijn leeftijdsgroep op zich nemen. De dag voor de ceremonie moeten de jongens buiten in het bos slapen. Wanneer de vroege dageraad nadert, rennen ze naar de kraal en komen binnen met een houding van een overvaller. Tijdens de ceremonie kleden de jongens zich in losse kleding en dansen de hele dag non-stop. Deze ceremonie is de overgang naar een nieuwe leeftijdsgroep . Na de enkipaata-ceremonie zijn de jongens klaar voor de belangrijkste inwijding die bekend staat als Emuratare (besnijdenis).

De besnijdenisceremonie is de meest essentiële initiatie van alle overgangsrituelen in de Maasai-gemeenschap. Jongens van de Maasai-samenleving willen traditioneel graag een besnijdenis ondergaan. Deze initiatie vindt plaats kort na de puberteit.

Jonge mannen die besneden zijn worden krijgers. Zodra de jongens krijgers zijn krijgen ze de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van hun eigen territorium.

Door de besnijdenis groeit een jongen tot man (volwassenheid). Om te worden ingewijd, moet de jongen zichzelf bewijzen aan de gemeenschap. De jongen moet kenmerken vertonen van een volwassen man, door een zware speer te dragen, een grote kudde vee te hoeden, enz.

Een paar dagen voor de operatie moet een jongen zeven achtereenvolgende dagen vee hoeden. Op de achtste dag vindt de besnijdenis plaats. Jongens moeten voor de operatie bij koud weer buiten een koude douche nemen om zich te reinigen. Terwijl hij zich naar de plaats van de operatie begeeft, roepen zijn vrienden, leeftijdsgenoten en mannelijke leden van de familie aanmoedigingen toe, maar ook gemene blikken en soms bedreigingen. Ze roepen bijvoorbeeld 'Als je tegen het mes verzet, vermoorden we je! Als je wegloopt van het mes, zal je samenleving je verloochenen. . Het spreekt voor zich dat besnijdenis niet prettig is. Geen pijnstillers of anesthesie, en je kunt je ogen niet sluiten !!!. Besnijdenis is pijnlijk maar betekent veel voor elke Maasai.

Tijdstip en plaats van de besnijdenis

Kort voor zonsopgang vindt de besnijdenis plaats. Het wordt uitgevoerd door een gekwalificeerde man met vele jaren ervaring. Nadat de operatie met succes is voltooid, ontvangt de jongen vee als geschenk van zijn familie en vrienden. Hij krijgt enorm veel respect krijgen voor zijn moed. 

Het genezingsproces duurt 3-4 maanden en jongens moeten gedurende een periode van 4-8 maanden zwarte kleding dragen . Nadat ze genezen zijn, zijn ze een nieuw persoon geworden en krijgen ze de status van een nieuwe krijger.

Na de besnijdenis is de volgende stap het vormen van de Emanyatta (krijgerskamp).

Emanyatta bevat twintig tot veertig huizen die willekeurig door de krijgers zijn geselecteerd. De keuze voor dit kamp is soms een beetje een uitdaging. Krijgers zullen moeders kiezen om voor de duur van zijn bestaan naar de emanyatta te verhuizen . Niet elke ouderling wil graag dat zijn vrouw in een emanyatta zit, want het is een vrij toegankelijke zone voor iedereen. Jaloerse echtgenoten zullen eerder weigeren aan het kamp deel te nemen; ze denken dat de voormalige geliefden van hun vrouw misbruik van haar zullen maken. Daarom vechten krijgers soms met hun jaloerse vaders. Wapens zoals speren, knuppels en schilden worden gedurende deze tijd door krijgers gedragen, omdat de strijd af en toe heel serieus kan worden. Elke Maasai-sectie heeft zijn eigen leeftijdsgroep. De twee meest voorkomende kampen zijn Ilaiserr en Irmolelian (clans); het is echter gebruikelijk dat een sectie meer dan twee emanyatta-kampen heeft. Een clan is een subgemeenschap binnen de totale Maasai-gemeenschap. De vijf oorspronkelijke clans zijn onderverdeeld in sub-clans of secties die zich onderscheiden door hun eigen kenmerk op het vee.

Een speciale paal, geplant in het midden van het kamp, wordt gebruikt als vlaggenmast. Het wit met blauw gekleurde doek, de vlag van de Maasai-natie, wordt vóór het planten aan de paal vastgebonden en blijft daar zolang de Morrans (krijgers) nog in het kamp zijn.Twee Morran-leiders worden gekozen om hun kamp te leiden, te begeleiden en te vertegenwoordigen. Het doel van het kamp is om mannen van dezelfde leeftijd bij elkaar te houden en hun rol als krijgsmacht te vervullen. Hier leren de krijgers over de leeftijdsgebonden broederschap, leren argumenteren en discussiëren , alles over veeteelt. Ze zullen tot tien jaar in de emanyatta doorbrengen vóór de Eunoto-ceremonie (initiatie van de senior krijger).

Net als veel andere eroderende culturele gebruiken van de Maasai, blijft de emanyatta niet buiten schot. Buiten de Maasai gemeenschap zijn er meerdere pogingen ondernomen om een einde te maken aan deze traditionele gewoonte, omdat het als achterlijk en niet meer van deze tijd wordt gezien. Hoewel de regering de een krijgerskamp afkeurt, gebruikt ze dit imago ook om toeristen aan te trekken. Vuurstok, honing en blauwe kralen zijn andere rituelen die worden uitgevoerd in de Manyatta (krijgerskamp) en spelen een belangrijke rol in de Orporror (morrans-leeftijdsgroep). Na het emanyatta-kamp gaan de krijgers op weg gaan naar de eunoto-ceremonie (initiatie van de senior krijger).

Eunoto

De Eunoto-ceremonie wordt uitgevoerd door leden van de leeftijdsgroep, tien jaar na het krijgerschap. Het markeert de status van een krijger die overgaat naar een senior krijger. Door deze initiatie mogen oudere krijgers ook trouwen, wat hen voorbereidt op toekomstig vaderschap. De ceremonie vindt plaats in een ander speciaal gekozen kamp dat in totaal negenenveertig huizen omvat. Het negenenveertigste huis staat bekend als Osinkira, een grote lemen hut die speciaal voor de Oloiboni ( leider )is gemaakt. Krijgers zullen de Oloiboni dagelijks vermaken tot het evenement voorbij is. Elke afstuderende krijger moet zijn lange okerkleurige haar scheren, wat wordt gedaan door de moeder van de krijger. Tijdens het festival is het strijders verboden wapens te dragen zoals stokken, speren, messen, enz. Ook wordt tijdens dit evenement een dierenhoorn in brand gestoken en worden krijgers gedwongen een stuk eruit te halen voordat het volledig is verbrand. Niemand wil het stuk eruit halen, want wie de hoorn uit het vuur haalt, krijgt zijn hele leven pech. Als krijgers echter weigeren de hoorn uit het vuur te halen, wordt de hele leeftijdsgroep vervloekt. Het is beter dat één persoon ongelukkig is dan velen.

Krijgers laten vóór de ceremonie acht stieren opgroeien om op de graduatiedag aan de oudsten te worden uitgedeeld. Drie belangrijke leiders moeten vóór de ceremonie door de krijgers worden gekozen; Olaiguanani lenkashe, Oloboru enkeene en Olotuno (de ingewijde). Niemand wil een van deze leiders willen zijn, vooral de Olotuno niet. Deze persoon neemt de verantwoording voor alle slechte en goede daden van zijn leeftijdsgroep op zich. De Olaiguanani lenkashe wordt geëerd met een speciaal gekozen vrouwelijke koe; Oloboru enkeene wordt geëerd met een leren band met een knoop die zijn leeftijdsgroep symboliseert. Tegen het einde van het krijgersschap zal deze knoop worden losgemaakt om de krijgers uit hun geïsoleerde wereld te bevrijden. De knoop stelt krijgers in staat om dingen onafhankelijk van andere leeftijdsgenoten te doen. Deze levensfase is een overgang naar een ouderling.

Een paar maanden na de Eunoto vormen krijgers een klein kamp voor Enkang e-kule, de melkceremonie.

Voor de Eunoto-ceremonie is het krijgers verboden om te eten zonder het gezelschap van anderen. Excuses worden niet geaccepteerd; zelfs de zieken moeten deze eis gehoorzamen. Buiten het kamp drinken is toegestaan, maar alleen als er geen vrouwen aanwezig zijn. Dergelijke sociale taboes zijn door de Maasai ingesteld om jonge mannen te leren zelfredzaam te zijn in plaats van afhankelijk te zijn van hun moeders, die voornamelijk voedsel voor haar man en de kleintjes bereiden. Dergelijke taboes trainen en bereiden krijgers ook voor om zich aan te passen aan barre omgevingsomstandigheden zoals hongersnood enz. De melkceremonie vereist dat de hele leeftijdsgroep hun rood-okergekleurde haar scheert. Het is de rol van de moeder om haar afstuderende zoon te scheren. Geen enkele krijger zal zijn haar scheren voor zijn zeer gerespecteerde opperhoofden. Velen van hen studeren het liefst op dezelfde dag af als hun leiders . Eerst voelen krijgers zich ongemakkelijk en beschamend om te eten in het bijzijn van hun vrouwelijke minnaars. Het duurt even voordat ze hieraan gewend zijn. Na de melkceremonie ondergaan krijgers kleine aanvallen van emotionele stress, omdat ze zijn uitgesloten van de wereld van krijgers.

De volgende initiatie is Enkang oo-nkiri (vleesceremonie/initiatiekamp), die wordt uitgevoerd in een geselecteerd kamp met tien tot twintig huizen. De geselecteerde huizen zijn van vrouwen van de initiërende junior oudsten. Dit kamp ligt op een gunstige locatie in de buurt van het huis van een vriendelijke leeftijdsgenoot. De leeftijdsgroep mag zoveel vleeskampen hebben als ze nodig hebben in de hele regio.

De vleesceremonie stelt krijgers in staat om zelf vlees te eten dat is bereid door vrouwen van het kamp . Elke afstuderende krijger staat te popelen om deze datum te zien. Voor de ceremonie wordt een speciaal gekozen stier geslacht. Een vrouw moet aan haar man bewijzen dat ze geen illegale seksuele affaire heeft gehad met een man van de jongere leeftij door deel te nemen aan het stierenhuidritueel. Mannen worstelen met zichzelf om in de buurt van de huid van de stier te komen om te zien of hun vrouwen ontrouw zijn geweest aan de leeftijdsgroep. Het is juist dat een vrouw affaires heeft met mannen van dezelfde leeftijd, maar niet buiten de gestelde leeftijd. Als een vrouw schuldig wordt bevonden aan het schenden van een dergelijke verbintenis, zal ze door haar man en door haar hele leeftijdsgroep niet gerespecteerd worden.

Als een vrouw het respect van haar man wil terugwinnen, moet ze teruggaan naar het huis van haar vader of familie om een koe op te halen. Niemand kan zo'n geschenk als excuus weigeren; de man mag de koe echter niet houden. hij zal de koe aan een vriend geven..

Aan het einde van de vleesceremonie strijden mannen en vrouwen met elkaar om het speciaal geroosterde vlees. Krijgers die hun leeftijdsgebonden taboes en wetten hebben geschonden, worden vooraf gestraft .

De laatste inwijding binnen een leeftijdsgroep is Orngesherr (initiatie van junior elder) . Het wordt uitgevoerd in een geselecteerd kamp dat twintig of meer huizen bevat. Iedereen in de leeftijdsgroep kijkt uit naar deze laatste inwijding. Elke man wordt tijdens deze ceremonie geëerd met een ouderlingenstoel. In de vroege ochtend op de dag van het evenement zal hij op de stoel zitten en door zijn vrouw worden geschoren. Als een man meer dan één vrouw heeft, is het de verantwoordelijkheid van de oudste vrouw om de man te scheren. Deze stoel is symbolisch de vriend van een man totdat hij kapot is. Als een man sterft voordat de stoel breekt, zal zijn oudste zoon de stoel adopteren. Na deze ceremonie is een man ouderling geworden en heeft de volledige verantwoordelijkheid voor zijn eigen gezin. Hij mag nu wegtrekken uit kamp van zijn vader en zijn eigen vormen. Maar ook al is de man nu onafhankelijke, hij moet nog steeds op het advies van zijn vader vertrouwen. Een man zal op ongeveer 35-jarige leeftijd de volledige verantwoordelijkheid voor zijn gezin op zich nemen.

Het is belangrijk op te merken d at veel van deze inwijdingen en rituelen zijn veranderd door invloeden van buitenaf. Ons Maasai wordt verteld onze manier van leven op te geven en de westerse manier van leven te omarmen envoor ons betrouwbaar en voldoende wordt geacht. Het voortbestaan van onze cultuur blijft onzeker in het licht van modernisme, westerse religie en milieu-uitdagingen.

“It takes one day to destroy a house; to build a new house will take months and perhaps years. If we abandon our way of life to construct a new one, it will take thousands of years”, Maasai belief.

Ook onderweg tussen de parken of in de parken zijn er verschillende mogelijkheden.
Voorbeelden hiervan :
- Loop safari
- wandelingen naar watervallen
- wandel- of fietstour door het kleurrijke dorp Mto Wa Mbu
– city tour Arusha